die recensie van Sebastiaan Kort in NRC Hoe wordt die weduwnaar ineens Romeins keizer? vind ik interessant.
Niet de indruk dat hij zelf het antwoord geeft op die vraag.
Ik had een vooruit-exemplaar van jullie ontvangen. Dat was een goede aanleiding om ‘Mémoires d’Hadrien’ nu ook eens eindeljk te lezen (tot mijn grote genoegen). Maar om daarna ‘Het einde van het lied’ te mogen lezen: Geweldig. Ik was echt gegrepen door het boek. Het biedt veel stof tot nadenken (en voelen). Hoe de drie delen “scharnieren” is erg mooi en open. Juist die openheid, dwingt weer tot verbanden en brengt lagen aan. Dat onbenaderbare punt dat Adriaan zoekt in de werkelijkheid van zijn leven en in de tijd, wordt benaderbaar. Dat klinkt nogal cerebraal, want het lezen van dit boek roept (althans bij mij) juist sterk gevoelens op. Dus: dank daarvoor, zou ik zeggen. En wees welkom in De Tribune.
Boekhandel De Tribune
Maastricht
Een boek dat ik in een week uitlas, dat is snel voor mij. En ik kan er niet de vinger opleggen waarom het zo is. Er gebeurt weinig, het is veel in het hoofd en toch bleef het boeien. Dan kun je schrijven.
Springerig is het verkeerde woord voor het boek, en toch. Ik heb dat gevoel ook bij boeken van Ali Smith en K.Schippers. Springerig, open, intelligent, schetsend, organisch. Kortom mooie roman.
Samen met vier leesclubgenoten las ik uw raadselachtig mooie boek ‘Het einde van het lied’.
Alle vijf werden wij er – ieder op onze eigen wijze – door ontroerd en aan het denken gezet. Natuurlijk bleven er nog de nodige vragen aan het eind van onze boekbespreking onbeantwoord. Niet erg. Het leven blijft een enigma. Eén vraag bleef ons echter intrigeren, reden waarom wij afspraken dat ik die aan u zou proberen voor te leggen.
David Veldman, manager webshop van Athenaeum Boekhandel vroeg het zich ook al af in zijn doorwrochte en terecht lovende bespreking op hun site.
In Lied 3 zijn enkele anachronismen ‘verstopt’. Is hier inderdaad – zoals David Veldman meent – sprake van opzet? Of eerder van onachtzaamheid?
In Yourcenar’s ‘Gedenkschriften’ – die ik persoonlijk nog moet lezen – zouden ook anachronismen voorkomen. Strekten die voor u als het ware tot voorbeeld?
Ik hoop dat u de moeite zult willen nemen om te reageren.
B.v.d.
Peet Scheepens
Barchem
Dag Willem,
Staan uitgevers (en ook schrijvers) ook wel e’s stil bij de technische uitvoering van een boek?
Ik lees op dit moment het boek “Het einde van het lied” van u.
Mooi boek, interessant verhaal (ik ben fan van Colleen McCullough; heb ‘The first man in Rome’ meerdere keren gelezen.), dus die Hadrianus, kom maar door! Ik lees graag. Zie: https://www.hennyjellema.nl/literatuur/senia/senia-lijst.htm en ook nog: https://www.hennyjellema.nl/literatuur/literatuur.htm
Maar ik word helemaal gék van dat ‘Einde van het lied’ . Als het niet voor de leesgroep was, had ik het al lang weggelegd. Want het is bijna niet open te houden (ik heb de paperback). Als je het boek niet stevig met 2 handen vast houdt en op tafel drukt, springt het gelijk weer dicht. Even op de kop wegleggen? Niet doen, want je bent zeker je bladzijde kwijt. Wat een ellende! In bed dit boek? Gaat niet.
Voordat mensen me de digitale versie aanraden: Ik lees ook wel met een e-reader, maar voor het ‘betere boek’ vind ik dat niet fijn. Daarbij is het bij het bespreken in een leesgroep niet handig.
Met vriendelijke groeten,
Henny Jellema-van de Kamp
Haarlem
Ha Willem,
Een prachtig drieluik!
die recensie van Sebastiaan Kort in NRC Hoe wordt die weduwnaar ineens Romeins keizer? vind ik interessant.
Niet de indruk dat hij zelf het antwoord geeft op die vraag.
Ik had een vooruit-exemplaar van jullie ontvangen. Dat was een goede aanleiding om ‘Mémoires d’Hadrien’ nu ook eens eindeljk te lezen (tot mijn grote genoegen). Maar om daarna ‘Het einde van het lied’ te mogen lezen: Geweldig. Ik was echt gegrepen door het boek. Het biedt veel stof tot nadenken (en voelen). Hoe de drie delen “scharnieren” is erg mooi en open. Juist die openheid, dwingt weer tot verbanden en brengt lagen aan. Dat onbenaderbare punt dat Adriaan zoekt in de werkelijkheid van zijn leven en in de tijd, wordt benaderbaar. Dat klinkt nogal cerebraal, want het lezen van dit boek roept (althans bij mij) juist sterk gevoelens op. Dus: dank daarvoor, zou ik zeggen. En wees welkom in De Tribune.
Boekhandel De Tribune
Maastricht
Ik ben benieuwd naar deze schrijverij welke “toevallig” op mijn pad komt.
Heerlijk boek. Emotioneel maar niet sentimenteel. Intelligent maar niet betweterig. Doordacht maar niet protserig. En taal. Veel taal.
Erg inspirerend ook, ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt dat ik het boek als aanleiding heb gebruikt voor een stuk op mijn eigen blog: https://bijgekleurd.wordpress.com/2022/01/09/willem-du-gardijn/
Een boek dat ik in een week uitlas, dat is snel voor mij. En ik kan er niet de vinger opleggen waarom het zo is. Er gebeurt weinig, het is veel in het hoofd en toch bleef het boeien. Dan kun je schrijven.
Springerig is het verkeerde woord voor het boek, en toch. Ik heb dat gevoel ook bij boeken van Ali Smith en K.Schippers. Springerig, open, intelligent, schetsend, organisch. Kortom mooie roman.
Geachte heer Du Gardijn,
Samen met vier leesclubgenoten las ik uw raadselachtig mooie boek ‘Het einde van het lied’.
Alle vijf werden wij er – ieder op onze eigen wijze – door ontroerd en aan het denken gezet. Natuurlijk bleven er nog de nodige vragen aan het eind van onze boekbespreking onbeantwoord. Niet erg. Het leven blijft een enigma. Eén vraag bleef ons echter intrigeren, reden waarom wij afspraken dat ik die aan u zou proberen voor te leggen.
David Veldman, manager webshop van Athenaeum Boekhandel vroeg het zich ook al af in zijn doorwrochte en terecht lovende bespreking op hun site.
In Lied 3 zijn enkele anachronismen ‘verstopt’. Is hier inderdaad – zoals David Veldman meent – sprake van opzet? Of eerder van onachtzaamheid?
In Yourcenar’s ‘Gedenkschriften’ – die ik persoonlijk nog moet lezen – zouden ook anachronismen voorkomen. Strekten die voor u als het ware tot voorbeeld?
Ik hoop dat u de moeite zult willen nemen om te reageren.
B.v.d.
Peet Scheepens
Barchem
Dag Willem,
Staan uitgevers (en ook schrijvers) ook wel e’s stil bij de technische uitvoering van een boek?
Ik lees op dit moment het boek “Het einde van het lied” van u.
Mooi boek, interessant verhaal (ik ben fan van Colleen McCullough; heb ‘The first man in Rome’ meerdere keren gelezen.), dus die Hadrianus, kom maar door! Ik lees graag. Zie:
https://www.hennyjellema.nl/literatuur/senia/senia-lijst.htm en ook nog:
https://www.hennyjellema.nl/literatuur/literatuur.htm
Maar ik word helemaal gék van dat ‘Einde van het lied’ . Als het niet voor de leesgroep was, had ik het al lang weggelegd. Want het is bijna niet open te houden (ik heb de paperback). Als je het boek niet stevig met 2 handen vast houdt en op tafel drukt, springt het gelijk weer dicht. Even op de kop wegleggen? Niet doen, want je bent zeker je bladzijde kwijt. Wat een ellende! In bed dit boek? Gaat niet.
Voordat mensen me de digitale versie aanraden: Ik lees ook wel met een e-reader, maar voor het ‘betere boek’ vind ik dat niet fijn. Daarbij is het bij het bespreken in een leesgroep niet handig.
Met vriendelijke groeten,
Henny Jellema-van de Kamp
Haarlem