die recensie van Sebastiaan Kort in NRC Hoe wordt die weduwnaar ineens Romeins keizer? vind ik interessant.
Niet de indruk dat hij zelf het antwoord geeft op die vraag.
Ik had een vooruit-exemplaar van jullie ontvangen. Dat was een goede aanleiding om ‘Mémoires d’Hadrien’ nu ook eens eindeljk te lezen (tot mijn grote genoegen). Maar om daarna ‘Het einde van het lied’ te mogen lezen: Geweldig. Ik was echt gegrepen door het boek. Het biedt veel stof tot nadenken (en voelen). Hoe de drie delen “scharnieren” is erg mooi en open. Juist die openheid, dwingt weer tot verbanden en brengt lagen aan. Dat onbenaderbare punt dat Adriaan zoekt in de werkelijkheid van zijn leven en in de tijd, wordt benaderbaar. Dat klinkt nogal cerebraal, want het lezen van dit boek roept (althans bij mij) juist sterk gevoelens op. Dus: dank daarvoor, zou ik zeggen. En wees welkom in De Tribune.
Boekhandel De Tribune
Maastricht
Een boek dat ik in een week uitlas, dat is snel voor mij. En ik kan er niet de vinger opleggen waarom het zo is. Er gebeurt weinig, het is veel in het hoofd en toch bleef het boeien. Dan kun je schrijven.
Springerig is het verkeerde woord voor het boek, en toch. Ik heb dat gevoel ook bij boeken van Ali Smith en K.Schippers. Springerig, open, intelligent, schetsend, organisch. Kortom mooie roman.
Ha Willem,
Een prachtig drieluik!
die recensie van Sebastiaan Kort in NRC Hoe wordt die weduwnaar ineens Romeins keizer? vind ik interessant.
Niet de indruk dat hij zelf het antwoord geeft op die vraag.
Ik had een vooruit-exemplaar van jullie ontvangen. Dat was een goede aanleiding om ‘Mémoires d’Hadrien’ nu ook eens eindeljk te lezen (tot mijn grote genoegen). Maar om daarna ‘Het einde van het lied’ te mogen lezen: Geweldig. Ik was echt gegrepen door het boek. Het biedt veel stof tot nadenken (en voelen). Hoe de drie delen “scharnieren” is erg mooi en open. Juist die openheid, dwingt weer tot verbanden en brengt lagen aan. Dat onbenaderbare punt dat Adriaan zoekt in de werkelijkheid van zijn leven en in de tijd, wordt benaderbaar. Dat klinkt nogal cerebraal, want het lezen van dit boek roept (althans bij mij) juist sterk gevoelens op. Dus: dank daarvoor, zou ik zeggen. En wees welkom in De Tribune.
Boekhandel De Tribune
Maastricht
Ik ben benieuwd naar deze schrijverij welke “toevallig” op mijn pad komt.
Heerlijk boek. Emotioneel maar niet sentimenteel. Intelligent maar niet betweterig. Doordacht maar niet protserig. En taal. Veel taal.
Erg inspirerend ook, ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt dat ik het boek als aanleiding heb gebruikt voor een stuk op mijn eigen blog: https://bijgekleurd.wordpress.com/2022/01/09/willem-du-gardijn/
Een boek dat ik in een week uitlas, dat is snel voor mij. En ik kan er niet de vinger opleggen waarom het zo is. Er gebeurt weinig, het is veel in het hoofd en toch bleef het boeien. Dan kun je schrijven.
Springerig is het verkeerde woord voor het boek, en toch. Ik heb dat gevoel ook bij boeken van Ali Smith en K.Schippers. Springerig, open, intelligent, schetsend, organisch. Kortom mooie roman.